در این ویکی ما قصد داریم تا شما را با انواع کارت شبکه مجازی در Hyper-V آشنا کنیم . اگر شما تاکنون  پیکر بندی شبکه Hyper-V را انجام داده باشید ، هنگامی که شما پنجره Virtual Network Manager  از  Hyper-V Managerباز می کنید با سه نوع کارت شبکه روبرو میشود : External ، Internal و Private ، البته یک گزینه چهارم هم وجود دارد که میتوان ان را بوسیله WMI ایجاد کرد و یک اسم خاصی برای آن وجود ندارد ، اما John Howard نام آن را Dedicated  قرار داده است ، که ما هم از همان نام استفاده میکنیم.

 External 
شبکه های مجازی خارجی یا External که اجازه ارتباطات زیر را میدهند :

Internal 
شبکه های مجازی داخلی یا internal که اجازه ارتباطات زیر را میدهند:

همانطور که در شکل مشاهده می کنید ، یک شبکه internal در حقیقت شبیه یک شبکه external است با این تفاوت که دیگر عملیات binding به کارت شبکه صورت نمی گیرد. چنانچه قصد تست و شبیه سازی را دارید این گزینه در سیستم local گزینه بسیار مناسبی محسوب می شود . چون هم با سیستم فیزیکی و هم با ماشین های مجازی درون hyper-V اتصال برقرار می کند.

Private

شبکه های مجازی خصوصی یا Private که اجازه ارتباطات زیر را میدهند:

همانطور که در شکل مشاهده می کنید ، شبکه Private در حقیقت شبیه شبکه Internal  است با این تفاوت که دیگر کارت شبکه مجازی (virtual NIC ) در سیستم اصلی وجود ندارد . شبکه Private زمانی کاربرد دارد که شما میخواهید یک شبکه کاملا ایزوله و بدور از دسترسی سیستم اصلی و سیستم های خارج از این سیستم فیزیکی داشته باشید ؛ مانند تست یک دومین ایزوله .

Dedicated

شبکه های Dedicated در بعضی موارد یکی از بهترین گزینه ها برای زمانی است که شما میخواهید فقط  یک کارت شبکه فیزیکی برای استفاده ماشین های مجازی اختصاص بدهید.  این نوع شبکه به شما اجازه ارتباطات زیر را می دهید:

دقت داشته باشید گه سیستم فزیکی شما قادر نخواهد بود که از شبکه مجازی اختصاص داده برای ارتباطاتش استفاده کنید . شما باید از یک کارت شبکه دومی برای سیستم استفاده کنید. در تصویر نیز به وضوح این نوع شبکه را مشاهده میکنید.