Revision #2

You are currently reviewing an older revision of this page.
Go to current version


Client Hyper-V تکنولوژی مجازی سازی فراهم شده درویندوز 8 است . این قابلیت همان تکنولوژی مجازی سازی قبلی است که فقط در ویندوز های سرور موجود بود . که عملکرد آن در ویندوز 8 چیزی شبیه به عملکرد Windows XP Mode در ویندوز 7 است . 

Client Hyper-V شما را قادر می سازد تا بتوانید به طور همزمان بیش از یک سیستم عامل 32 بیتی یا 64 بیتی را روی سیستم میزبان اجرا کنید . اما به جای اینکه به صورت مستقیم با سخت افزار سیستم کار کنند در درون ماشین های مجازی اجرا می شوند .
Client Hyper-V این امکان را به توسعه دهندگان و متخصصان IT می دهد تا بتوانند به راحتی آزمون هایی در محیط های مختلف انجام دهند و همچنین یک مکانیزم ساده برای سوئیچ شدن سریع بین این محیط ها را فراهم می آورد .

کاربردهای عملی برای Client Hyper-V
به عنوان یک توسعه دهنده یا یک متخصص IT ، می توانید برای سناریوهای زیر Client Hyper-V در نظر بگیرید .
- فراهم کردن زیرساخت یک آزمایشگاه تست روی سیستم رومیزی یا لپ تاپ .
بعد از ایجاد  ماشین های مجازی و آزمایش آنها بر روی سیستم دسکتاپ یا لپ تاپ ، انتقال آنها به محیط تولید ویندوز سرور .
- آزمایش یک برنامه کاربردی با سیستم عامل متفاوت . برای مثال ممکن است شما یک برنامه کاربردی داشته باشید که نیاز باشد آن را بر روی ویندوز 8 و ویندوز 7 و XP تست کنید . شما می توانید ماشین های مجازی آنها را با سیستم عامل های مورد نظر روی کامپییوتر رومیزی یا لپ تاپتان ایجاد کنید . سپس شما می توانید آزمایش هایتان را (یه جز آزمایش های عملکرد و مقیاس) به جای اجرا در محیط تولید یا یک آزمایشگاه اختصاصی بر روی Client Hyper-V انجام دهید .
-  خارج کردن یا کپی ساده یک ماشین مجازی از فضای تولید خودتان و وارد کردن آن به کامپیوتر رومیزی و یا لپ تاپتان بوسیله Client Hyper-V قابل انجام است . (البته نیازمند برخی تنظیمات است .) سپس می توانید خطایابی های لازم را بر روی آن انجام دهید و بعد از آن ماشین های مجازی را با تنظیمات اعمال شده به محیط تولید برگردانید .
- استفاده از شبکه ماشین های مجازی .
ساخت یک فضای چند کامیپوتری برای تست / توسعه و نمایش آنچه در شبکه تولید امکان پذیر (یا موثر) نیست .
- یک snapshot  زمانی که ماشین در حال اجرا است از آن بگیرید . این snapshot  هرچیزی را از ماشین مجازی را در ذخیره می کند ، و به شما این امکان را می دهد تا هر زمانی که خواستید  به نقطه قبلی بازگردید . این یک ابزار عالی برای زمانی است که شما در حال عیب یابی  یک مشکل هستید .
- اتصال و بوت شدن یک سیستم عامل ویندوز با استفاده از VHDs از روی یک فلش درایو به عنوان یک ماشین مجازی .

ارتباط با به روز رسانی ویندوز
رایانه ای که Client Hyper-V  روی آن در حال اجراست  می تواند از مزایای بروزرسانی ویندوز بهرمند شود . بنابراین شما احتیاجی نیست که تنظیمات اضافی برای فرآیند های نگهداری و ... انجام دهید .
آداپتور شبکه بیسیم و حالت خواب (Sleep State)
Client Hyper-V  با آداپتور شبکه بیسیم کار می کند و با قابلیت Sleep State  سازگاری دارد . برای مثال اگر  شما Client Hyper-V  را بر روی لپ تاپ خود اجرا کنید و سپس صفحه نمایش لپ تاپ را ببندید ، ماشین های مجازی که در حال اجرا هستند در حالت ذخیره شده گذاشته می شوند . بنابراین هنگامیکه  کامپیوتر اصطلاحا بیدار شود ، ماشین ها می توانند به فعالیت خود ادامه دهند .

سخت افزار مورد نیاز
Hyper-V از ایجاد  سیستم عامل هایی با معماری های 32 یا 64 بیتی درون ماشین های مجازی پشتیبانی می کند . . برای میزبانی یک سیستم از Client Hyper-V باید دارای مشخصاتی به شرح زیر داشته باشد .
-  نسخه 64 بیتی ویندوز 8 Professional یا Enterprise
- پشتیبانی CPU  از قابلیت (Second Level Address Translation )SLAT   . این قابلیت توسط نسل حاضر پردازنده های 64 بیتی Intel و AMD پشتیبانی می شود . برای اطمینان از اینکه پردازنده شما با این قابلیت سازگاری دارد می توانید به لینک زیر مراجعه کنید .
- مایکروسافت توصیه می کند  پردازنده را برای NX و SSE2 تست کنید . شما می توانید از ابزار sysinternals COREINFO برای آزمایش هر دو استفاده کنید . برای اطلاعات بیشتر به لینک زیر مراجعه کنید .
به دلیل اینکه پشتیبانی BIOS  از مجازی سازی مورد نیاز است ، قبل از اینکه برای فعال سازی Client Hyper-V اقدام کنید مطمئن شوید کامپیوتر شما دارای آخرین ورژن Bios است . برای اطلاع از وضعیت Bios سیستم و تنظیمات پیشتیبانی مجازی سازی به لینک زیر مراجعه کنید .
- داشتن 4 گیگابایت حافظه RAM . حافظه پویای Hyper-V  اجازه  می دهد تا حافظه مورد نیاز توسط ماشین های مجازی به صورت پویا اختصاص داده شود یا از رزرو خارج شود . (شما کمترین و بیشترین مقدار را مشخص می کنید .) بدین ترتیب حافظه بلااستفاده بین ماشین های مجازی به اشتراک گذاشته می شود . شما می توانید تعدادی کم و محدودی ماشین مجازی روی سیستمی که 4 گیگابایت حافظه RAM دارد اجرا کنید . تعداد این ماشین ها به میزان حافظه RAM و عملکرد مورد نیاز بستگی دارد .
نهایتا شما می توانید با 32 پردازنده و 512 گیگابایت RAM  ماشین های مجازی بزرگی بسازید . (با بیشترین حافظه اختصاص داده شده به هر ماشین)

برای ذخیره سازی ، شما می توانید  چندین هاردیسک توسط کنترلر های IDE یا SCSI موجود در ماشین های مجازی ،  را اضافه کنید . شما می توانید از هاردیسک های مجازی (VHD or VHDX Files) یا دیسک های واقعی که مستقیما به ماشین مجازی متصل شده اند استفاده کنید .  VHD ها می توانند روی فایل سرور راه دور نیز قرار بگیرند . که این امکان را فراهم می سازد تا به آسانی تعدادی از VHD های از پیش تعریف شده را در سرتاسر یک تیم نگهداری و اشتراک گذاری کرد .

قابلیت Live Storage Move ، Hyper-V ماشین های مجازی را قادر می سازد تا نسبتا مستقل از ذخیره سازی زیربنایی باشند . با ویژگی Live Storage Move  ، شما می توانید وسایل ذخیره سازی ماشین های مجازی را از یک درایو به درایو دیگری و یا به یک درایو USB و یا حتی یک اشتراک فایل راه دور منتقل کنید بدون اینکه نیاز باشد ماشین مجازی را متوقف کنید . این گزینه ایده آلی برای توسعه سریع باشد اگر شما نیاز به یک ماشین سریع دارید . شما می توانید یک ماشین مجازی را از کتابخانه نگهداری ماشین مجازی از روی یک اشتراک فایل اجرا کنید  و سپس بستر ذخیره سازی آن را به روی درایو محلی خود منقل کنید .
 
در بخش بعدی این مقاله به فعال سازی Client Hyper-V و برخی ابزار و ویژگی های آن خواهیم پرداخت . 
Revert to this revision